Zasiedzenie jest jednym ze sposobów nabycia własności nieruchomości.
W praktyce występuje dość często w wypadku, gdy do obrotu nieruchomościami dochodzi bez zachowania warunków formalnych (np. zawarto umowę sprzedaży w formie ustnej lub zwykłej pisemnej), a fakt ten zostaje następnie usankcjonowany długotrwałym posiadaniem przez kupującego. Po upływie wymaganego okresu taki posiadacz nabędzie własność nieruchomości.
Często także występują sytuacje, kiedy jeden ze współwłaścicieli obejmuje całość nieruchomości i czując się właścicielem zajmuje ją przez odpowiedni czas ignorując pozostałych współwłaścicieli.
W każdym wypadku gdy istnieją podstawy do zasiedzenia nieruchomości niezbędne jest przeprowadzenie postępowania o stwierdzenie nabycia własności przez zasiedzenie. Postępowanie takie odbywa się w sądzie rejonowym właściwym ze względu na miejsce położenia nieruchomości.
W toku postępowania należy wykazać posiadanie nieruchomości i okres jego trwania. Najczęściej konieczne jest udowodnienie posiadania przez 30 lat (zasiedzenie w złej wierze) ponieważ zasiedzenie w dobrej wierze (gdzie wymagany jest okres 20 letni posiadania) występuje niezwykle rzadko.
Należy także pamiętać, że przed 1990 rokiem terminy zasiedzenie były krótsze (odpowiednio 10 i 20 lat) i dlatego często po analizie stanu prawnego może się okazać, że do zasiedzenia doszło znacznie wcześniej i na rzecz innej osoby/osób niż aktualny posiadacz.
Poza zasiedzeniem własności kodeks cywilny przewiduje także możliwość zasiedzenia służebności, przy czym w tym wypadku przesłankami są korzystanie z trwałego widocznego urządzenia i upływ odpowiedniego czasu.
Jeżeli znajdują się Państwo w sytuacji zbliżonej do powyższego opisu to zapraszamy do skorzystania z oferty kancelarii w celu oceny stanu prawnego nieruchomości, a także ewentualnie przeprowadzenia odpowiedniego postępowania sądowego.