Nowe regulacje w zakresie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dodany art. 24d) i ustawy o podatku dochodowych od osób prawnych (dodany art. 15b) wprowadzają zasadę zgodnie z którą podatnik jest obowiązany zmniejszyć koszty uzyskania przychodów o kwotę wynikającą z faktury (rachunku), w wypadku gdy jej nie opłacił, a opóźnienie przekroczyło wskazany w przepisach okres. Wprowadzona zmiana nie wymaga dokonywania złożonej już deklaracji ponieważ zmniejszenia kosztów uzyskania przychodów dokonuje się w miesiącu, w którym powstał obowiązek zmniejszenia. Kolejne przepisy regulują możliwość ponownego zaliczenia kosztów (w wypadku dokonania zapłaty już po zmniejszeniu kosztów uzyskania w opisanej wcześniej sytuacji), a także sytuację gdy w danym miesiącu podatnik nie ponosi kosztów uzyskania lub ponosi w wysokości mniejszej od kwoty zmniejszenia (należy wówczas podwyższyć przychody).

Wskazane zmiany współgrają ze nowymi regulacjami w zakresie podatku od towarów i usług (zmienione art. 89a i 89b) w zakresie korekty podatku od nieopłaconych faktur gdy opóźnienie przekroczy 150 dni i mogą stać się skutecznym narzędziem poprawy płynności przedsiębiorców. Podnoszone przez ekspertów zastrzeżenia jakoby regulacja nakładała obowiązek skrupulatnego kontrolowania terminów płatności faktur nie wydają się być zasadnymi skoro terminowe regulowanie płatności powinno być normą powszechną w działalności gospodarczej.